EN
Ο Βιοκύκλος του Χάλκινα τροχιές και Περιβαλλοντικές Συνέπειες
Εξαγωγή Πόρων: Εξόρυξη Σιδηρού Μάγματος και Απλών Υλικών
Η παραγωγή σωλήνων από χάλυβα ξεκινά ακριβώς εκεί όπου το μεταλλεύμα σιδήρου βγαίνει από το έδαφος, αφού αυτό το ορυκτό είναι αυτό που καθιστά δυνατόν τον χάλυβα. Οι ορυχείοι είναι διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο αναζητώντας αυτές τις κοιτάσματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αφήνουν πίσω τους μεγάλη καταστροφή. Μιλάμε για δάση που εξαφανίζονται, γούνα που πλένεται και καταλήγει σε ποταμούς και χημικές ουσίες που διηθούνται σε υπόγεια ύδατα στα οποία βασίζονται κοινότητες. Σύμφωνα με έρευνες από την πρωτοβουλία Global Mining Initiative, συγκεκριμένες περιοχές έχουν δει απώλεια έως και 80% των ειδών φυτών και ζώων μετά την έναρξη των εργασιών εξόρυξης. Για τις εταιρείες που θέλουν να βελτιώσουν τις πρακτικές τους, η παρακολούθηση της προέλευσης των υλικών είναι πολύ σημαντική. Μερικές πρωτοπόρες εταιρείες επενδύουν ήδη σε πιο καθαρές μεθόδους εξόρυξης και εργάζονται για την αποκατάσταση των εκμεταλλευμένων εδαφών σε κατάσταση που να μοιάζει με την αρχική τους μορφή. Αυτές οι προσπάθειες δεν εξαλείφουν όλα τα προβλήματα από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά κάνουν διαφορά όταν εφαρμόζονται σε βιομηχανική κλίμακα.
Ενεργειακά υψηλής έντασης Σωλήνας χάλυβα Διαδικασίες παραγωγής
Η παραγωγή σωλήνων από χάλυβα απαιτεί πολλή ενέργεια μέσω διεργασιών όπως η τήξη και η πυρομεταλλουργική επεξεργασία, η οποία γίνεται κυρίως σε μεγάλες υψωτήριες κυκλώνες ή ηλεκτρικές τόξου κυκλώνες σε όλο τον κόσμο. Μεγάλο μέρος αυτής της ενέργειας προέρχεται από την καύση άνθρακα και άλλων ορυκτών καυσίμων, γεγονός που σημαίνει ότι η συνολική διαδικασία παράγει τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της βιομηχανίας, υπάρχει στην πραγματικότητα αρκετή διαφορά ως προς την ποσότητα ενέργειας που απαιτείται ανά κυκλώνα. Τα μοντέλα ηλεκτρικού τόξου μπορούν να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας κατά περίπου 50% σε σχέση με τις παλαιότερες τεχνολογίες υψωτηρίων κυκλωνών. Ωστόσο, οι εταιρείες αρχίζουν να εξετάζουν τρόπους για να κάνουν την παραγωγή πιο φιλική προς το περιβάλλον. Ορισμένοι κατασκευαστές χάλυβα έχουν ήδη ξεκινήσει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ στις οροφές των εργοστασίων τους και τη δημιουργία αιολικών παρκών σε γειτονικές περιοχές για να τροφοδοτούν τις εγκαταστάσεις τους με ηλεκτρική ενέργεια. Αυτές οι αλλαγές δεν είναι μόνο καλές για το περιβάλλον, αλλά βοηθούν και στον έλεγχο των εξόδων μακροπρόθεσμα, καθώς οι τιμές της ενέργειας συνεχώς μεταβάλλονται.
Οι Εκπομπές Μεταφοράς στην Παγκόσμια Διανομή Χάλυβα
Η μετακίνηση χαλύβδινων σωλήνων δημιουργεί αρκετό περιβαλλοντικό αποτύπωμα λόγω των εκπομπών από τις διάφορες μεταφορικές μεθόδους. Τα πλοία παράγουν στην πραγματικότητα τα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου κατά τη μεταφορά αυτών των υλικών, με τα φορτηγά να ακολουθούν στη δεύτερη θέση και τα τρένα στην τρίτη. Μια πρόσφατη έκθεση από το Διεθνές Συμβούλιο για την Καθαρή Μεταφορά διαπίστωσε ότι τα μεγάλα κοντέινερ πλοία εκπέμπουν σχεδόν 60% περισσότερο CO2 σε σχέση με τους άλλους τρόπους μεταφοράς εμπορευμάτων από το σημείο Α στο σημείο Β. Υπάρχουν όμως και πραγματικές λύσεις. Οι εταιρείες μπορούν να εξετάσουν καλύτερο σχεδιασμό διαδρομής και να μεταβούν σε πιο καθαρές επιλογές ναυτιλίας, όπως αυτές που χρησιμοποιούν καύσιμα με χαμηλή περιεκτικότητα θείου. Όταν οι κατασκευαστές ξεκινούν να εφαρμόζουν αυτές τις αλλαγές, συνήθως καταγράφουν μείωση περίπου 20% στις συνολικές τους εκπομπές. Αυτό βγαίνει λογικό τόσο από περιβαλλοντικής πλευράς όσο και για μακροχρόνιες οικονομικές εξοικονομήσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Σενάρια Τέλους Ζωής: Ανακύκλωση vs. Περιβαλλοντική Επιπτώσεις Συρρίκνωσης
Όταν οι χαλύβδινοι σωλήνες φτάσουν στο τέλος της χρήσιμης ζωής τους, συνήθως αντιμετωπίζουν δύο πιθανές μοίρες: ανακύκλωση ή περαίωση σε χώρους υγειονομικής ταφής. Η ανακύκλωση παραμένει η καλύτερη επιλογή, διότι βοηθά στην προστασία του πλανήτη μας με αρκετούς τρόπους. Για να αρχίσουμε, διατηρεί τους πολύτιμους φυσικούς πόρους ώστε να μην εξαντλούνται και μειώνει τα επίμονα αέρια του θερμοκηπίου για τα οποία όλοι ακούμε τα τελευταία χρόνια. Η Παγκόσμια Ένωση Χάλυβα αναφέρει πράγματι πως περίπου το 80% των χαλυβδοπροϊόντων ανακυκλώνεται παγκόσμια, και κάθε τόνος χαλυβδοσκόνης που υποβάλλεται στη διαδικασία εξοικονομεί περίπου 1,8 τόνους εκπομπών CO2. Από την άλλη πλευρά, η περιστροφή του χάλυβα σε χώρους υγειονομικής ταφής δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Όχι μόνο ρυπαίνει το περιβάλλον, αλλά σημαίνει επίσης πως πετάμε υλικά που θα μπορούσαν να έχουν ξαναχρησιμοποιηθεί. Επικεντρώνοντας τις προσπάθειες στις αρχές της κυκλικής οικονομίας, όπου τα υλικά συνεχίζουν να επαναχρησιμοποιούνται αντί να απορρίπτονται, οι κατασκευαστές μπορούν σημαντικά να επεκτείνουν το χρόνο που οι χαλύβδινοι σωλήνες παραμένουν σε χρήση. Αυτή η προσέγγιση βγαίνει λογική τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά, καθώς βοηθά στη διατήρηση πολύτιμων πόρων, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει τα απόβλητα στο ελάχιστο.
Καρβονική Αποτύπωση της Παραγωγής Καναλιών από Χάλυβα
Εκπομπές CO2 από τις Λειτουργίες Φούρνων Ανεμισμού
Η παραγωγή χάλυβα μέσω καμινάδων αποτελεί σημαντική πηγή εκπομπών CO2. Κατά μέσο όρο, οι παραδοσιακές καμινάδες εκλύουν περίπου 1,8 τόνους διοξειδίου του άνθρακα για κάθε τόνο χάλυβα που παράγεται, κάτι που γίνεται αισθητό όταν λαμβάνουμε υπόψη την ποσότητα χάλυβα που παράγεται παγκόσμια κάθε χρόνο. Οι εκπομπές αυτών των αερίων του θερμοκηπίου έχουν σημαντικό ρόλο στα προβλήματα αλλαγής του κλίματος με τα οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι σήμερα. Γι' αυτόν τον λόγο, κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν κανόνες που περιορίζουν τις βιομηχανικές εκπομπές. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Σιδήρου και Χάλυβα επισημαίνει ότι αυτού του είδους οι ρυθμίσεις στην πραγματικότητα ωθούν τις εταιρείες σε νέες τεχνολογικές λύσεις και καλύτερους τρόπους παραγωγής χάλυβα με λιγότερες ρυπογόνες ουσίες.
Σύγκριση Χρήσης Ενέργειας: Ηλεκτρική Καμπύλη vs. Παραδοσιακές Μέθοδοι
Η μετάβαση σε τεχνολογία ηλεκτροτόκου καμίνου (EAF) μειώνει την κατανάλωση ενέργειας και τις εκπομπές, σε σχέση με τους παραδοσιακούς υψωτήρες. Τα συστήματα EAF συνήθως απαιτούν λιγότερη ενέργεια, διότι χρησιμοποιούν υπόλειμμα μέταλλο αντί για πρώτες ύλες. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα κατά περίπου 50%, ανάλογα με τον τρόπο μέτρησης. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Global Efficiency Intelligence, οι εταιρείες που υιοθετούν την τεχνολογία EAF παρατηρούν πραγματικές βελτιώσεις στα ενεργειακά τους έξοδα κατά την παραγωγή χάλυβα. Η βιομηχανία μετακινείται προς αυτές τις μεθόδους, ως μέρος ευρύτερων παγκόσμιων προσπαθειών για τη μείωση του κόστους και την περιορισμό της ρύπανσης σε όλους τους τομείς της παραγωγής. Για τους κατασκευαστές σωλήνων χάλυβα ειδικότερα, η πράσινη προσέγγιση σημαίνει διατήρηση της ανταγωνιστικότητας σε αγορές, όπου το περιβαλλοντικό αποτύπωμα έχει όλο και περισσότερο βαρύτητα για πελάτες και ρυθμιστικές αρχές.
Χρήση Νερού και Διαβούλια στην Παραγωγή Διανυσμάτων Χάλκας
Μοτίβα Κατανάλωσης Νερού στη Βιομηχανία
Η παραγωγή σωλήνων από χάλυβα απαιτεί πολύ νερό, τόσο πολύ ώστε μπορεί να συμβάλλει σε σοβαρές ελλείψεις νερού σε ορισμένες περιοχές. Τα στατιστικά το επιβεβαιώνουν με σαφήνεια – περίπου από 180 έως 250 κυβικά μέτρα νερού είναι απαραίτητα απλώς για την παραγωγή ενός τόνου χάλυβα. Αυτού του είδους η ζήτηση ασκεί πραγματική πίεση στις τοπικές πηγές νερού, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου το καθαρό νερό ήταν ήδη δύσκολο να βρεθεί. Οι εταιρείες παραγωγής χάλυβα που αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα χρειάζεται να σκεφτούν διαφορετικά σχετικά με τη χρήση νερού. Μερικές έξυπνες προσεγγίσεις περιλαμβάνουν την επαναχρησιμοποίηση του νερού όποτε είναι δυνατόν, τη δημιουργία κλειστών συστημάτων όπου το νερό κυκλοφορεί μέσα στις εγκαταστάσεις αντί να σπαταλιέται και την εξέταση νέων τεχνολογιών που απλούστατα χρησιμοποιούν λιγότερο νερό συνολικά. Επίσης, το να είσαι φιλικός προς το περιβάλλον δεν είναι καλό μόνο για τον πλανήτη. Η μείωση των αποβλήτων νερού εξοικονομεί χρήματα μακροπρόθεσμα, διατηρώντας παράλληλα σταθερή την παραγωγή.
Χημική Εκρροή και Επιπτώσεις στα Υδατικά Οικοσυστήματα
Οι εγκαταστάσεις παραγωγής χάλυβα εκλύουν ποικίλα χημικά στο περιβάλλον, γεγονός που διαταράσσει σοβαρά τα τοπικά υδάτινα οικοσυστήματα. Πράγματα όπως βαριά μέταλλα και άλλες επικίνδυνες ενώσεις καταλήγουν να ρέουν σε ποταμούς και λίμνες κοντά σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Η ποιότητα του νερού μειώνεται δραματικά όταν συμβαίνει αυτό, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μείωση του αριθμού των ψαριών και των φυτών σε αυτές τις περιοχές. Υπάρχουν πραγματικές περιπτώσεις που δείχνουν πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η κατάσταση, με πληθυσμούς ψαριών να καταρρέουν πλήρως μετά από διαρροές χημικών από εργοστάσια στην περιοχή. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, χρειαζόμαστε καλύτερους τρόπους διαχείρισης των αποβλήτων. Είναι λογική η εγκατάσταση φίλτρων υψηλής τεχνολογίας στις μονάδες επεξεργασίας, καθώς και η αναζήτηση πιο φιλικών προς το περιβάλλον εναλλακτικών για τη διάθεση βιομηχανικών αποβλήτων. Επίσης, είναι σημαντικές οι τακτικές ελέγχου των ουσιών που διοχετεύονται μέσω των σωληνώσεων. Αυτές οι προσεγγίσεις δεν προστατεύουν μόνο τα υδάτινα συστήματά μας, αλλά εξασφαλίζουν και τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων προς τα νομικά πλαίσια. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, μέχρι να υπάρξει αυστηρότερη επιβολή, πολλοί κατασκευαστές πιθανότατα θα συνεχίσουν να λειτουργούν κατά τον ίδιο τρόπο, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν τη ζημιά που προκαλούν.
Εκπομπές μεταφορών από την εξωτερική παραγωγή
Η εξέταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των χαλύβδινων σωλήνων δεν αφορά μόνο το τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Υπάρχει επίσης ένα σημαντικό ζήτημα σχετικά με τις εκπομπές από τις μεταφορές, όταν συγκρίνουμε χάλυβα που παράγεται εγχώρια με εκείνον που εισάγεται από το εξωτερικό. Όταν ο χάλυβας πρέπει να ταξιδέψει πέρα από τους ωκεανούς, δημιουργεί πολλή περιβαλλοντική ρύπανση σε μορφή διοξειδίου του άνθρακα. Σκεφτείτε αυτά τα τεράστια πλοία που καταναλώνουν περίπου 63.000 γαλόνια καυσίμου κάθε μέρα. Επίσης, δεν παράγουν μόνο CO2. Αυτά τα πλοία εκπέμπουν επίσης τεράστιες ποσότητες οξειδίων του θείου, οι οποίες μερικές φορές ισοδυναμούν με τις εκπομπές εκατομμυρίων αυτοκινήτων σε όλη τη διάρκεια ενός έτους. Η παραγωγή χαλύβδινων σωλήνων πιο κοντά στο σημείο όπου χρειάζονται μειώνει αυτή τη σπατάλη ενέργειας και τη ρύπανση. Οι επιχειρήσεις που επιλέγουν προμηθευτές από την τοπική αγορά αντί για προμηθευτές από το εξωτερικό, μειώνουν φυσικά το αποτύπωμα άνθρακα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Ίσως τα κράτη θα πρέπει να σκεφτούν να προσφέρουν φορολογικές ελαφρύνσεις ή άλλα κίνητρα στις επιχειρήσεις που προτιμούν να αγοράζουν τοπικά υλικά, αν πραγματικά θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας όσον αφορά την αειφορία.
Σύγκριση Καρβονικής Διατομής: ΗΠΑ vs. Παγκόσμια Παραγωγή
Όταν εξετάζουμε την ποσότητα άνθρακα που χρειάζεται για την παραγωγή χάλυβα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεχωρίζουν πραγματικά σε σχέση με πολλές άλλες χώρες, χάρη στους αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανόνες που έχουν εφαρμόσει. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Σιδήρου και Χάλυβα αναφέρει πως σήμερα απαιτείται λιγότερο από το μισό ενεργειακό κόστος για να παραχθεί ένας τόνος χάλυβα σε σχέση με τη δεκαετία του '70. Ο χάλυβας που παράγεται στην Αμερική τείνει να είναι ανάμεσα στους πιο καθαρούς στον κόσμο όσον αφορά τις εκπομπές CO2. Παράλληλα, σε περιοχές όπως η Κίνα οι εκπομπές άνθρακα εξακολουθούν να είναι σχεδόν διπλάσιες ανά μονάδα παραγωγής, δείχνοντας πως υπάρχει αρκετά μεγάλη διαφορά μεταξύ διαφόρων περιοχών παγκόσμια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Λοιπόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επενδύσει σημαντικά σε καλύτερες τεχνολογίες, ενώ έχουν και αυστηρότερους ελέγχους στις βιομηχανίες. Πολλές άλλες μεγάλες χώρες παραγωγοί χάλυβα δεν έχουν ακόμη προλάβει να εφαρμόσουν αυτές τις πρακτικές, αν και μερικές αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τα οφέλη που προσφέρει η εφαρμογή τους.
Κοινωνική Ευθύνη στο Διεθνές Εμπόριο Χάλυβα
Όταν πρόκειται για το διεθνές εμπόριο χάλυβα, η κοινωνική ευθύνη δεν είναι απλώς σημαντική, είναι σχεδόν απαραίτητη αυτές τις μέρες. Η Αμερική έχει θεσπίσει κανονισμούς που προστατεύουν τους εργαζόμενους στη βιομηχανία χάλυβα με δίκαιη αμοιβή και αξιοπρεπείς προδιαγραφές ασφάλειας, αλλά όταν οι εταιρείες εισάγουν χάλυβα από το εξωτερικό, ανακύπτουν ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας σε εργοστάσια στην άλλη άκρη του κόσμου. Πάρτε για παράδειγμα την Κίνα ή την Ινδία, όπου είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί αν οι εργαζόμενοι μεταχειρίζονται δίκαια. Αυτό δημιουργεί σοβαρά ηθικά διλήμματα για τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να εξισορροπήσουν το κόστος με τη συνείδηση. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται αυτά τα κρυμμένα κόστη που κρύβονται πίσω από τα καθημερινά προϊόντα, έχει επέλθει μια ξεκάθαρη μεταστροφή προς τη ζήτηση χάλυβα που παράγεται κάτω από καλύτερες συνθήκες. Η Zekelman Industries μπορεί να θεωρηθεί ένας καλός παραδειγματισμός, καθώς έχει καταστήσει την ηθική μέρος του πυρήνα των δραστηριοτήτων της, κάτι που φυσικά οδηγεί στη δημιουργία πιστότητας από τους πελάτες με την πάροδο του χρόνου. Καθώς οι καταναλωτές ζητούν ολοένα και περισσότερο διαφάνεια σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, η βιομηχανία χάλυβα αντιμετωπίζει αυξανόμενες πιέσεις να βελτιώσει τις πρακτικές της και να προχωρήσει σε ενέργειες που έχουν νόημα τόσο ηθικά, όσο και οικονομικά.
Ανακύκλωση και Λύσεις Κυκλικής Οικονομίας
Άπειρη Ανακύκλωση Υλικών Διαύλων Άνθρακα
Οι χαλύβδινοι σωλήνες μπορούν να ανακυκλώνονται επ' αόριστον, κάνοντάς τους στην πραγματικότητα αρκετά καλούς για τον πλανήτη. Όταν συνεχίζουμε να ανακυκλώνουμε χάλυβα χωρίς να χάνει καθόλου την ποιότητά του, εξοικονομούμε τεράστιες ποσότητες πόρων στη διαδικασία. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ένωση Χάλυβα, περίπου το 85% των χαλύβδινων σωλήνων ανακτάται, δείχνοντας πόσο σημαντικά είναι αυτά τα υλικά όσον αφορά την εξοικονόμηση πόρων. Η χαλυβουργική βιομηχανία έχει σημειώσει πραγματική πρόοδο και στην ανακύκλωση. Μεγάλες εταιρείες σε αυτόν τον τομέα διεξάγουν πλέον ολοκληρωμένες επιχειρήσεις ανακύκλωσης, μειώνοντας την ανάγκη για εντελώς νέες πρώτες ύλες. Αυτό σημαίνει λιγότερη ζημιά στο περιβάλλον από την εξόρυξη πραγμάτων όπως η μεταλλεύματα σιδήρου και άλλα ορυκτά που είναι απαραίτητα για την παραγωγή.
Οικονομία ενέργειας μέσω της ανάκτησης απορριμμάτων μετάλλων
Όταν οι εταιρείες κατασκευάζουν χαλύβδινους σωλήνες από ανακυκλωμένα μεταλλικά σκραπ αντί για νέες πρώτες ύλες, εξοικονομούν πολύ ενέργεια. Στοιχεία της βιομηχανίας δείχνουν ότι η εργασία με χαλυβδοσκραπ μειώνει την κατανάλωση ενέργειας κατά περίπου 70-75% σε σχέση με την παραγωγή από πρωτογενές μεταλλεύμα. Η διαφορά μεταξύ αυτών των μεθόδων τονίζει πόσο καλύτερη είναι η ανακύκλωση τόσο ενεργειακά όσο και περιβαλλοντικά. Από επιχειρηματική άποψη, οι εργοστασιακές μονάδες ξοδεύουν λιγότερα χρήματα για την παραγωγή όταν ανακυκλώνουν σκραπ, κάτι που είναι θετικό για τα οικονομικά τους αποτελέσματα. Επιπλέον, δείχνει εξαιρετικά στις εκθέσεις βιωσιμότητας. Με μειωμένα κόστη πρώτων υλών και καθαρότερο αέρα που προκύπτει από μειωμένες εκπομπές άνθρακα, υπάρχουν όλοι οι λόγοι για να ενισχυθούν τα προγράμματα συλλογής μεταλλικών σκραπ από τους παραγωγούς χάλυβα σε όλες τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Διανοήματα στα Κλειστά Συστήματα Παραγωγής
Η βιομηχανία χάλυβα βιώνει αρκετές σημαντικές αλλαγές χάρη στα κλειστά συστήματα παραγωγής που αυξάνουν τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και την αειφορία. Βασικά, αυτά τα συστήματα λειτουργούν δημιουργώντας κύκλους παραγωγής όπου σχεδόν τίποτα δεν πηγαίνει στα απόβλητα, καθώς τα υλικά επαναχρησιμοποιούνται ξανά και ξανά, ενώ οι διαδικασίες γίνονται πολύ πιο ομαλές. Για παράδειγμα, η Tata Steel έχει ήδη ξεκινήσει την εφαρμογή αυτών των συστημάτων σε αρκετά εργοστάσια, μειώνοντας τα μεταλλικά απόβλητα και αποκομίζοντας μεγαλύτερη αξία από κάθε πρώτη ύλη που χειρίζεται. Μελλοντικά, καθώς η τεχνολογία συνεχίζει να βελτιώνεται, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα συστήματα θα βοηθήσουν σημαντικά στην περικοπή των αποβλήτων. Ήδη δημιουργούν κύματα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας πραγματικής κυκλικής οικονομίας μέσα στον τομέα του χάλυβα, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως δούμε τις βιομηχανίες να λειτουργούν με τρόπους που δικαιολογούν περισσότερο περιβαλλοντικά παρά μόνο οικονομικά.